Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2008

Η ΥΠΕΡΟΧΗ ΤΡΙΛΙΖΑ...

Έχετε αισθανθεί ποτέ ότι έχετε γεννηθεί σε λάθος εποχή και σε λάθος τόπο?
Αν είχατε τη δυνατότητα να διαλέξετε ανάμεσα στη σημερινή εποχή και στην παλαιότερη και εννοώ πολύ παλαιότερη (βλέπε Βικτοριανή εποχή-ημίθεος- και βάλε) θα επιλέγατε τελικά την πιο σύγχρονη? i don't wanna, i don't think so που λένε και οι sonic youth φυσικά θα προτιμούσατε τις πιο παλιές εποχές, εκείνες τις εποχές που τα πράγματα τουλάχιστον στις ανθρώπινες σχέσεις ήταν πιο φυσιολογικά, σίγουρα υπήρχαν και τότε αγκάθια όμως οι άνθρωποι ήταν απλοί, λιτοί και κατανοητοί...Σήμερα άλλα λέμε, άλλα εννούμε, άλλα σκεφτόμαστε και άλλα κάνουμε αλανταλαν...της Παρασκευής το γάλα...ή αλλιώς το γνωστό κλισέ της σύγχρονης αυτής εποχής αλλού τρως, αλλού πίνεις, αλλού πας και ...αράζεις.
Έχετε βρεθεί ποτέ σε κατάσταση ημιζουγκλική? σε συναισθηματικό αδιέξοδο καλύτερα? Σε σας να φαντάζουν όλα απλά και ο άλλος να μη μπορεί να δει κάτω από την μύτη του?
Και βγαίνεις πρώτο ραντεβού γιατί εκείνος σου το πρότεινε και περνάτε συμπαθέστατα μια ατάκα όμως πριν μασήσεις την υπέροχη pesto σου..."εδώ και αρκετό καιρό είμαι με μια κοπέλα"... μαλάκας εσύ..."και από μένα τι ακριβώς ζητάς"? "Τίποτα απλά απολαμβάνω την παρέα σου"...φεύγεις κυρία και αρνήσε να τον ξανασυναντήσεις...
Περνάει ο καιρός και αποφασίζεις να δώσεις ακόμη μια ευκαιρία στον εαυτό σου για να ζήσει τη χαρά και τον ενθουσιασμό του πρώτου ραντεβού, βγαίνεις με τον τύπο που γνώρισες από ένα καλό σου φίλο...Τσεκαρισμένο ότι είναι ελεύθερος...Μπαίνεις ήδη στη διαδικασία να σηκώσεις το τηλέφωνο και να πάρεις τη φίλη σου την Ελένη να της το ανακοινώσεις..."Έλα θα βγω με τον ..." "Μπράβο καλή μου, να κοιτάξεις να περάσεις καλά, πάρε αύριο τηλέφωνο να μου πεις τι έγινε"...
"Γεια χαρά λέω να πάμε για ποτάκι σε ένα πολύ ωραίο μπαρ, μικρό και ζεστό" "Α!!! πολύ ωραία λέω να σε εμπιστευτώ"...Ανοίγει ένα πολύ ωραίο μπουκάλι κρασί ...και βάζει πρώτα στο ποτήρι του...Σε κοιτάει και σου λέει ο φελός πάει πρώτα στον άντρα... Εκείνη τη στιγμή συμφωνείς γιατί μπορεί και να ισχύει anyway...απλώνει το χέρι του στο πόδι σου (μαζέψου mesier από τη πρώτη μισή ώρα...πως την είδες) ...Καταλήγετε σε ένα πάρτυ με κοινούς γνωστούς, όπου μια κοπέλα σε τραβάει παραδίπλα και σου εκμυστηρεύεται πως εδώ και 3 χρόνια βρίσκεται μέσα σε μια σχέση) απαντάς ...σχέση με υπόσχεση ή δεσμό με επίδεσμο?
Και έρχεται και το τρίτο Χ (οριζοντίως, διαγωνίως και καθέτως) στην υπέροχη αυτή ΤΡΙΛΙΖΑ...
-Μπορείς να μου συνδέσεις αυτά τα μηχανήματα?
- εε....θα στείλω όμως ένα φίλο μου γιατί δεν έχω χρόνο...
-Γεια σου, έρχομαι εκ μέρους του....
-α! ναι ευχαριστώ πέρασε...αφού συνδέει τα μηχανήματα... παράλληλα πίνουμε και ένα ποτό και συζητάμε κυρίως για τη μουσική...
-Θα σε πάρω τηλέφωνο να έρθω να πάρω αύριο τα μηχανήματα κι αν σου βρίσκεται χρόνος να πάμε και για καφέ...
-οκ! Θα περιμένω τηλεφώνημα σου...
Αυτή τη φορά είπα μη πάρεις την Ελένη περίμενε να δεις πρώτα πως θα πάει, για τίποτα δεν μπορείς να είσαι σίγουρη...
Ήταν Τρίτη, συνήθως τις Τρίτες παίζω μουσική σε γνωστό μαγαζί της Θεσσαλονίκης, η ώρα είναι περασμένες 2..΄.
-Χαίρεται...
-Γεια χαρά...δεν περίμενα να έρθεις...
-Ήμουνα κάπου εδώ κοντά
-Καλά έκανες, η αλήθεια είναι ότι ήθελα να σε δω...
-Κι εγώ γι' αυτό ήρθα
-Α!!!είπα και σε κάτι φίλους πως θα είμαι εδώ, ελπίζω να μην σε πειράζει να σε ξενυχτήσουμε σήμερα?
-Καθόλου
Όντως ήρθε όλη του η παρέα κα μαζί με την παρέα του και μια κοπέλα η οποία φαινόταν πολύ φίλη τους σχεσόν από τα απιδικά τους χρόνια...
-Πάμε για μπουγάτσα μετά?
-Ναι,πάμε παρέα όλοι μαζί
-Θα έρθετε?
-Όχι θα πάμε σπίτι
-Οκ πάμε τότε οι δυο μας...
Στην μπουγάτσα χτυπάει το τήλέφωνο του...
-Ελα αγάπη...
-Ποια αγάπη έχεις? του λέω πάντα στο όνομα του χαβαλέ
-Η κοπέλα μου είναι ξέρεις αυτή που ήρθε με τα παιδιά στο μαγαζί...αλλά ρε γαμώτο είμαστε πολύ ίδιοι...τη θέλω λίγο πιο γυναίκα...
Εκέινη τη στιγμή με έπιασαν νευρικά γέλια...
Τρίλιζα κυρίες και κύριοι έχετε καμία άλλη απορία?

3 σχόλια:

DIO είπε...

Ψαχνεις για ειλικρινεια σε 1 εποχη που εχει εκλειψει...
εγω παντως θα γουσταρα Αρχαια Ελλαδα η Far West μετα το civil war!

Adam The Sinner είπε...

Μου θυμίζει το περιστατικό σου ή η εμπειρια σου άν θες,ενα κορίτσι μέ κερί πού βαδιζει μές το σκοτάδι.

Και αντε,λογω συχνών διακοπών απο τήν
Δ.Ε.Η σκονταψε στο τραπεζάκι γιατι δεν εβλεπε..(το σχόλιο μου ειναι υπο μορφή χιούμορ)
Μην ψαχνεις σε μιά παλιά εποχή,γιατί αυτη δεν τήν εζησες,απλά τήν διάβασες σε βιβλία..
Ζησε την εποχή τήν τώρα που εχεις και το δικαίωμα καί τήν αξία,διαφορετικα ,θα ψαχνεσαι στό χθές και θα χαθει τό σήμερα καί το μέλλον.
Τό δικό σου,αυτο που εχεις τό δικαιωμα καί σύ να δημιουργήσεις!
Αναθεωρησε τίς σκέψεις σου,δώσε περισσοτερο σημασια σέ σένα και ξαναβγές "ραντεβού"
Ισως ο επόμενος να μήν σου βγεί μ@λ@κ@ς και να μην ξανανιώσεις καί σύ ετσι!

Σ'ευχαριστώ πού την ιστορία σου τήν μοιράστηκες μαζίμας.

Εγώ,τό εκτιμώ!

Unknown είπε...

Πολύ ωραίο μπλογκ σε προσκαλώ και στο δικό μου!